Twórczość pedagogiczna nauczycieli akademickich i studentów w procesie kształcenia akademickiego, które zorganizowała Katedra Dydaktyki, Edukacji Szkolnej i Pedeutologii Instytutu Pedagogiki KUL , a wzięli w nim czynny - wiodący udział naukowcy Katedry Teorii Wychowania:
- Sesję plenarną otwierał referat prof. dr hab. Bogusława Śliwerskiego p.t. "Konieczność zmiany paradygmatu akademickiego kształcenia pedagogów"
zaś obrady I Sekcji
- zapoczątkowało wystąpienie dr Arlety Suwalskiej na temat: Kierunki zmian w polskiej edukacji - przemyślenia na podstawie analizy esejów studentów III roku pedagogiki UŁ
Profesor B. Śliwerski, który jest autorem książki o aktywizującym kształceniu studentów pedagogiki (zał.) analizował następujące dylematy nauczycieli akademickich:
- Dlaczego (nie-)warto przejmować się akademicką dydaktyką?
- Komu (nie-)zależy na jakości akademickiego kształcenia?
- Czy (nie-)potrzebne są zmiany w kształcenia studentów?
Tożsamość nauczyciela akademickiego determinuje bowiem zróżnicowanie postaw akademików, którzy są zorientowani albo na: 1) bycie bardziej specjalistami w zakresie reprezentowanej przez siebie dyscypliny naukowej/kierunku kształcenia niż dydaktykami– edukatorami przyszłych profesjonalistów, 2) bycie bardziej dydaktykami, wykładowcami aniżeli prezentującymi wyniki własnych badań naukowych; 3) bycie trochę specjalistami i trochę dydaktykami albo 4) ani specjalistami, badaczami, ani dydaktykami.
Profesor przypomniał pogląd czołowego uczonego Katedry Pedagogiki w Uniwersytecie Łódzkim w latach 1945-1950 prof. Sergiusza Hessena, który pisał w 1931 roku w rozprawie "Podstawy pedagogiki", że profesor uniwersytetu właśnie (…) dlatego ambicję swoją pokłada nie na prawidłowości wykonania określonego planu naukowego, nie na regularnem uczęszczaniu na wykłady przez ucznia, nie na dobrem wyniku egzaminów, a nawet nie na pedagogicznym talencie swych profesorów, lecz na obfitości środków, służących do pracy naukowej, na bogactwie reprezentowanych kierunków naukowych, na obecności w tem środowisku wybitnych przedstawicieli nauki i w oddźwięku na nowe prądy myśli naukowej" .
Natomiast dr Arleta Suwalska przedstawiła oczekiwania studentów w powyższym zakresie, a warto zaznaczyć, że są one kluczowe dla koniecznej zmiany procesu kształcenia nie tylko w naszym uniwersytecie. Te są o tyle znaczące, że dotyczą globalizacyjnych przemian w komunikacji międzyludzkiej, dostępie do światowych źródeł wiedzy i nowych technologii uczenia się.